Δημήτρης Μπέης (in memoriam)

Δήμαρχος Αθηναίων 1978-1986 

 

Τον Οκτώβριο του 1978 οι δημότες της Αθήνας εξέλεξαν δήμαρχο τους τον Δημήτρη Μπέη που εκπροσωπούσε τον πολιτικό χώρο του ΠΑΣΟΚ και το τότε ΚΚΕ εσωτερικού. Μιλάμε για την εποχή που ο πρώτος όροφος του μεγάρου της πλατείας Κοτζιά είχε μεταβληθεί σε ένα εργαστήρι ανθρώπινου δυναμικού που σε μια εποχή ονείρων αλλά και δράσης, τρέχαμε όλοι ΑΜΙΣΘΙ να αλλάξουμε τη γειτονιά μας, την πόλη μας, τον κόσμο γύρω μας.

Τα δημοτικά συμβούλια γίνονταν τότε στην αίθουσα με τις τοιχογραφίες του Γουναρόπουλου, δεν υπήρχε το κτήριο της οδού Λιοσίων, ούτε οι άπειροι οργανισμοί και εταιρίες του δήμου της Αθήνας. Ο Αντώνης στην Ακαδημία Πλάτωνος ίδρυε με τον σύλλογο του λαϊκό πανεπιστήμιο και εμείς τρέχαμε για τις σχολές γονέων και τα κέντρα νεότητος που ήταν κυψέλες για τα παιδιά της γειτονιάς, όπου μάθαιναν μουσική, θέατρο, δανείζονταν βιβλία, κάναμε πρωτάθλημα σκάκι και πινγκ πονγκ, βρίσκανε βοήθεια στα μαθήματα του σχολείου, στις ξένες γλώσσες και μάθαιναν ελληνικούς παραδοσιακούς χωρούς.

Επί δημαρχίας Δημήτρη Μπέη λειτούργησαν οι λέσχες φιλίας για τους δημότες της τρίτης ηλικίας. Κάναμε καρναβάλι χωρίς χρήματα και τότε ξεκίνησαν τα προσωρινά συνοικιακά συμβούλια (ΠΣΕ), τα φυτώρια των μετέπειτα διαμερισματικών και νυν κοινοτικών συμβουλίων. Θυμάμαι ακόμη τον Αντώνη τον Γρηγορόπουλο να καταγράφει τα νεοκλασικά του Μεταξουργείου, την Άννα, τον Σάββα, τον Λεωνίδα, τον Στέλιο, την Σωσσώ να ελπίζουν σε μια γειτονιά και μια πόλη καλύτερη. Κάποιοι δεν είναι πια κοντά μας. Κάποιοι έφυγαν από τη πόλη μας για άλλους δήμους, βορειότερα ή νοτιότερα.

Εμείς που είμαστε ακόμα εδώ θυμόμαστε σαν τώρα να πέφτει η μάντρα του εργοστασίου του Φωταερίου με τον Δήμαρχο μας μπροστά και οι μάντρες με  το κοκ και το κάρβουνο να γίνονται πλατείες, πάρκα και χώροι παιδικών χαρών και άθλησης. Θυμόμαστε τον Δημήτρη Μπέη να έχει περιβαλλοντικές και οικολογικές ανησυχίες 30 χρόνια πριν. Να καταλαμβάνει όποιον ελεύθερο χώρο εντόπιζε και να τοποθετεί την μαγική ταμπέλα “Χώρος πρασίνου – Δήμος Αθηναίων”.

Χρειάστηκε να κυλήσει τόσος χρόνος για να καταλάβουμε την διαφορά του ηθικού και του νόμιμου, όταν τα πεζοδρόμια ακόμα και στενά φυτεύονταν για να έχει ο δημότης στο παράθυρο του ή στο μπαλκόνι του μια φυλλωσιά. Για να έχει ο δημότης έναν πεζόδρομο, όχι για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα των θαμώνων των νυχτερινών κέντρων και να απλώνονται τα τραπεζοκαθίσματα, αλλά να μπορούν να παίζουν τα παιδιά και οι γείτονες να αλλάζουν μια κουβέντα μεταξύ  τους.

Ο Δημήτρης Μπέης έφυγε από τη ζωή στις 25 Οκτωβρίου του 2012. Ξέρουμε ότι το τηλέφωνο δεν θα ξαναχτυπήσει στην ονομαστική μας εορτή, δεν θα ακουστεί η χαρακτηριστική φωνή – “Είμαι ο Δημήτρης Μπέης, χρόνια πολλά” – και όταν δεν ήταν πια δήμαρχος ή υποψήφιος. Όπως ξέρουμε πια μετά από τόσα χρόνια και τόσους δημάρχους που ζήσαμε, ο Δημήτρης Μπέης ήταν ο δήμαρχος της γειτονιάς μας, ο δήμαρχος της καρδιάς μας, κάτι σαν το άρωμα της νεραντζιάς που φύτεψε στον δρόμο μας, το άρωμα που θα μας πλημμυρίσει πάλι την Άνοιξη για να μας θυμίσει την απουσία-παρουσία του Δημάρχου μας.

Β. Μπάρκα

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΘΗΝΑΙΩΝ Κο Γ. ΚΑΜΙΝΗ

Αξιότιμε  κ. Δήμαρχε,

 

  Η ραγδαία υποβάθμιση του ιστορικού κέντρου της πόλης μας, δεν αφήνει περιθώρια για διακριτικούς υπαινιγμούς και  μισόλογα.

    Η  καρδιά της πρωτεύουσας νοσεί, καθώς –εκτός των άλλων- συμπυκνώνει και τα ειδεχθέστερα χαρακτηριστικά της πρόσφατης κρίσης που πλήττει την χώρα.                                                                     

    Η  καρδιά της πρωτεύουσας ως θαυμάσιο σκηνικό στο οποίο παίζεται ένα άθλιο έργο, επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά τον αιχμηρό αφορισμό του  Γ. Τσαρούχη.

    Κάτι πρέπει να γίνει…

    Και αυτό το κάτι δεν αφορά τον θεσμό των διαχρονικά αναποτελεσματικών υπουργών, γραμματέων και πάσης φύσεως «αρμοδίων» που –πλην ελάχιστων εξαιρέσεων- διακόνησαν το  ανεύθυνον του παντός ¹.

    Αφορά  την ανάληψη της ευθύνης άσκησης πολιτικής από τον Δήμο. Σας καλούμε λοιπόν να πάρετε την Αθήνα στα χέρια σας με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα καίριων προτάσεων και παρεμβάσεων. Θα προσφέρατε την μεγαλύτερη και σημαντικότερη  υπηρεσία κατά τη διάρκεια της θητείας σας στην πόλη μας.

   Με αυστηρό χρονοδιάγραμμα υιοθέτησης και υλοποίησης πολιτικής και μόνον, θα διασώσουμε και θα αποκαταστήσουμε την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική αξιοπρέπεια της πόλης μας. Ας θυμηθούμε την Πλάκα και την  υιοθέτηση πολιτικής και μέτρων για την διάσωσή της. Η θέληση της τότε πολιτικής ηγεσίας που εφάρμοσε ένα τέτοιο φιλόδοξο πρόγραμμα (Στ. Μάνος & Αντ. Τρίτσης) απέδειξε πως όταν υπάρχει πρόγραμμα πολιτικής και θέληση για την εφαρμογή του, μπορεί να υπάρξει και αποτέλεσμα. Εφάρμοσαν την διακήρυξη του Άμστερνταμ της υιοθετημένης «ενεργού προστασίας»  με ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ συνέπεια, που γνώρισε την γενική επιδοκιμασία.

     Όταν θίγεται η ψυχή της πόλης, όταν καταστρέφεται η μνήμη της, όταν προσβάλλεται η αισθητική της, τότε τα αποσπασματικά μέτρα δεν αρκούν. Το ιστορικό κέντρο και όχι μόνο, σήμερα είναι μία περιοχή που καταρρακώνει τον αυτοσεβασμό μας και αποτελεί αιτία εθνικής ντροπής.

     « Η οδός Αθηνάς  είναι η καρδιά της Αθήνας και η Αθήνα  είναι η καρδιά του Έθνους »  παρατηρούσε μόλις πριν τριάντα χρόνια ο  Μ. Χατζιδάκις, με αφορμή τις  Μπαλάντες της οδού Αθηνάς.  Αυτός ο παλμός δεν πρέπει να σβήσει.

 

¹ Από στίχο της Κικής Δημουλά.  “Με τρελαίνει το ανεύθυνον του παντός…”

 

 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΑΞΗ

 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ 1^η :

Η διάσωση του ιστορικού κέντρου να αναγνωρισθεί ως εθνικής προτεραιότητας ζήτημα.

 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ 2^η :

Επειδή διαπιστωμένα πλέον δεν υπάρχει πολιτική βούληση από την κεντρική διοίκηση, πρέπει η Δημοτική Αρχή να θέσει στους Αθηναίους σε διαβούλευση και ψήφιση μέσω του διαδικτύου το προτεινόμενο πρόγραμμα και να αναλάβει η ίδια η δημοτική αρχή την ευθύνη της εφαρμογής του.

 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ 3^η :

Η Δημοτική Αρχή να δημιουργήσει άμεσα συντονιστικό όργανο, αποτελούμενο από προσωπικότητες κύρους στο οποίο θα δοθεί θεσμικά η αρμοδιότητα και τα μέσα για να καθορίσει την πολιτική και το πρόγραμμα και να παρακολουθεί την υλοποίηση και εφαρμογή του.

 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ 4^η :

Να υπάρξουν οι απαραίτητοι αποτελεσματικοί θεσμοί.

 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ 5^η :

Να εξασφαλισθεί η ενεργή συμμετοχή των πολιτών που εργάζονται και ζουν στο ιστορικό κέντρο, στα όργανα που θα αποφασίζουν για το μέλλον της περιοχής.

 

 

 ΠΥΛΩΝΕΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

 

ΠΥΛΩΝΑΣ 1^ος – ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ:

Þ      Να αναβαθμιστεί η εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων & Αναπλάσεων (Ε.Α.Χ.Α.) και να μετονομαστεί σε εταιρεία Διάσωσης του Ιστορικού Κέντρου & Ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας, ώστε σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΎ ΟΡΓΑΝΟΥ να μπορέσει να επεκταθεί σε επεμβάσεις εκτελεστικού κυρίως χαρακτήρα  στο σύνολο του ιστορικού κέντρου. Σε συνεργασία με τον Ο.Ρ.Σ.Α. και τους κατά περίπτωση ειδικούς μελετητές ιδιώτες, να εκπονήσει συνολικό πρόγραμμα κατευθύνσεων και μελέτης ανασυγκρότησης του ιστορικού κέντρου, καθώς και την υλοποίηση των μεγάλων παρεμβάσεων που απαιτούνται.

Þ      Να ολοκληρωθεί η μελέτη υπό τον καθηγητή κ. Οικονόμου που εκπονείται για λογαριασμό του Δήμου Αθηναίων και να ολοκληρωθούν οι προτάσεις σχετικά με τις απαιτούμενες ΔΡΑΣΕΙΣ.

Þ      Να επικαιροποιηθούν όλες οι ήδη υπάρχουσες μελέτες μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Þ      Να χωροθετηθούν κοινωνικές λειτουργίες (σχολεία, κοινωφελείς χώροι κ.λπ.) ώστε να εξασφαλιστούν χώροι για την εγκατάσταση βασικών υποδομών κατοικίας με στόχο τη διατήρηση και ενίσχυση του κοινωνικού ιστού.

Þ      Να κηρυχθούν ως διατηρητέα κτίρια και χρήσεις.

Þ      Να υιοθετηθούν μέτρα προστασίας και αναβάθμισης της αισθητικής της πόλης.

 

ΠΥΛΩΝΑΣ 2^ος – ΠΟΡΟΙ / ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

Þ      Ταχεία υλοποίηση και απορρόφηση του προγράμματος «ΑΘΗΝΑ ΞΑΝΑ» από το Δήμο Αθηναίων.

 

Þ      Στις δαπάνες εκπόνησης του συνολικού προγράμματος διάσωσης του ιστορικού κέντρου να συμμετάσχουν οι ελληνικές τράπεζες που βρίσκονται εγκατεστημένες σε αυτό, καθώς από την υλοποίησή του θα προκύψουν υπεραξίες για τα ακίνητα ιδιοκτησίας τους, πράγμα που θα αποτελέσει ανταποδοτικό όφελος για την συμμετοχή τους.

 

Þ      Στη δαπάνη εκπόνησης σημειακών μελετών τοπικών αναπλάσεων να συμμετέχουν οι  ιδιοκτήτες ακινήτων της υπό ανάπλαση περιοχής με τη μορφή Τοπικών Εταιρειών Αστικής Αναγέννησης, δεδομένου ότι με την υλοποίησή τους θα προκύψουν υπεραξίες  (το μοντέλο έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στην Αγγλία).

 

Þ      Με αρχική πρόταση το ιστορικό τρίγωνο για πέντε (5) χρόνια να κηρυχθεί ζώνη ελεύθερη και απαλλαγμένη από κάθε είδους φορολογία (κατοικίας και επιχειρήσεων) έτσι ώστε να αναζωογονηθεί και να ενισχυθεί η οικονομική αναγέννηση της περιοχής. Το ισοδύναμο όφελος από την μη είσπραξη των φόρων θα είναι πολλαπλάσιο.

 

Þ      Να υιοθετηθούν και να θεσμοθετηθούν οι προτάσεις του Δήμου για τη λειτουργία έκφρασης των δημοκρατικών δικαιωμάτων (διαδηλώσεις), έτσι ώστε να μην παρεμποδίζεται η οικονομική λειτουργία της πόλης.

 

Þ      Για την εξασφάλιση πόρων να καθοριστούν χρήσεις γης αξιοποιώντας ήδη υπάρχουσες μελέτες (τον συστηματικό έλεγχο των κτιρίων ως προς τις χρήσεις, μπορεί να πραγματοποιεί η Δημοτική Αστυνομία και τα έσοδα από τα πρόστιμα να πηγαίνουν σε ειδικό ταμείο για την αποκατάσταση του ιστορικού κέντρου).

 

ΠΥΛΩΝΑΣ 3^ος – ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ / ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Αποκατάσταση της νομιμότητας. Στο ιστορικό κέντρο έχει εγκατασταθεί ο φόβος με συνέπεια η πόλη να μην λειτουργεί.

 

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

 

Þ      Αυστηρή εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας για τους μετανάστες και την εγκληματικότητα με ρυθμίσεις και σοβαρές ποινές, που θα αφορούν την παράνομη και επικίνδυνη χρήση των κτιρίων.

 

Þ      Στο ιστορικό κέντρο να παραμένουν μόνον όσοι διαθέτουν άδεια παραμονής ή άδεια πολιτικού πρόσφυγα.

 

Þ      Απαγόρευση ενοικίασης κατοικίας σε αλλοδαπούς εφόσον δε διαθέτει τα σχετικά νομοποιητικά έγγραφα. Η παράνομη ενοικίαση χωρίς την συγκατάθεση του Δήμου να τιμωρείται με κατάσχεση του διαμερίσματος.

 

Þ      Όλα τα επιβαλλόμενα πρόστιμα να κατευθύνονται σε ειδικό ταμείο στο Δήμο για την ανασυγκρότηση του ιστορικού κέντρου (πρόστιμα από παραβάσεις νομοθεσίας χρήσεων και δημεύσεις περιουσιών).

 

Þ      Τον σημαντικό έλεγχο των κτιρίων ως προς τις χρήσεις μπορεί να πραγματοποιεί η Δημοτική Αστυνομία.

 

Þ      Απαγόρευση μετατροπής κτιρίων γραφείων που μετατρέπονται από «έξυπνους Έλληνες» σε υπνωτήρια παράνομων μεταναστών με απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής.

 

Þ      Αναθεώρηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο των βασικών παραμέτρων της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής.

 

Þ      Να κοπεί ο γόρδιος δεσμός με το κέντρο της Αθήνας με γρήγορες διαδικαστικές τακτοποιήσεις αιτημάτων ασύλου.

 

Þ      Να δημιουργηθούν χώροι φιλοξενίας μεταναστών σε όλες τις περιφέρειες της χώρας.

 

 

Κε ΔΗΜΑΡΧΕ

Προκειμένου να αναστρέψετε την πορεία στην παρακμή, υιοθετείστε ένα ολοκληρωμένο προγραμματικό σχέδιο άμεσης δράσης, με ενιαίο συνοπτικό φορέα αποφάσεων με την ενεργό συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερομένων, ώστε να γεννηθεί η ελπίδα για την αντιστροφή αυτής της πραγματικότητας.

 

Θα είναι μέγιστη προσφορά κατά τη διάρκεια της θητείας σας η επίτευξη του οράματος της «ΑΘΗΝΑΣ 2015».

 

ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ                                        ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                             

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ                                         ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                             

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ                                       ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                             

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ                        ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΙΝΗΣ                                              ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ     

ΑΔΑΜ ΚΩΣΤΙΚΑΣ                                               ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΝΙΔΑΚΗΣ                                      ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                             

ΜΑΝΟΣ ΠΕΡΡΑΚΗΣ                                           ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                             

ΦΑΙΔΩΝ ΠΕΡΡΑΚΗΣ                                         ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                             

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ                                ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ                  

Η εικόνα των κενών της πόλης

του Παναγιώτη Παρασκευόπουλου*

Ψιλοβρέχει. Οι κεντρικοί δρόμοι, η Σταδίου και η Πανεπιστημίου είναι άδειοι. Η κυκλοφορία έχει κοπεί από την Ομόνοια. Στο Σύνταγμα έχει φθάσει η πορεία που έχει τελειώσει με κάτι λίγα  επεισόδια. Τα στρώματα Σταδίου και Κοραή μπροστά από την Εμπορική Τράπεζα  είναι μαζεμένα  προσωρινά στην  άκρη,μαζί με τις κουβέρτες που μοιράζει η εκκλησία και ο Δήμος. Μπροστά από τα γραφεία κάτι υπάλληλοι έχουν βγει έξω για να καπνίσουν. Δίπλα τους  ένα γεροντάκι καθισμένο στο στρώμα του και μισοτυλιγμένο σε μια κουβέρτα τρώει από ένα κεσεδάκι με βουλιμία μεγάλες μπουκιές από κρέας. Οι διαδήλωση στο Σύνταγμα έχει τελειώσει και  μερικοί πρώην διαδηλωτές  κατηφορίζουν τη Σταδίου και προσπερνούν. Πιο πάνω η Πανεπιστημίου ακόμη πιο άδεια.

Οι γεμάτοι συνθήματα τοίχοι του κτηρίου  της Ακαδημίας  δείχνουν τα  καινούργια κενά της πόλης. Στο Πανεπιστήμιο απέναντι, κάτω από το άγαλμα του Πατριάρχη  Γρηγορίου του Ε΄ η όρθια μισοσκυμμένη φιγούρα του ψηλού όμορφου νεαρού που έχει σηκώσει το μανίκι του και  τρυπιέται με τους λίγους που κυκλοφορούν να κάνουν ότι δεν βλέπουν , οι πεταμένες σύριγγες  στη μέση αυτού που ήταν το ποιο  πολυσύχναστο πέρασμα της πόλης  είναι  ένα από τα άλλα κενά. Αυτά που γεμίζουν με τους πολυάριθμους  και  κατάμαυρους βλοσυρούς Αφρικανούς που όρθιοι, χωρίς κάποια εμφανή ανησυχία που θα δικαιολογούσε  η παράνομη  πράξη τους, περιμένουν, διαπραγματεύονται με κάτι ανθρώπινες σκιές που στεγάζονται λίγο παραπάνω.

Στο κηπάκι στη Μασσαλίας πάνω στα παγκάκια έχουν στήσει το σπιτικό τους κάτω από χαρτόνια, νάιλον και κουβέρτες.  Δεν είναι πολλοί, τρεις ή  τέσσερις αλλά αρκετοί για αυτούς  που περίμεναν την πρωτοβουλία του Δήμου για τη βοήθεια των αστέγων από το κρύο για να βάλουν το χεράκι τους. Αντί να τους πάνε, αν ήθελαν να τους βοηθήσουν, στους θερμαινόμενους χώρους που διέθετε ο Δήμος όπου θα μπορούσαν να φάνε και ένα πιάτο φαί, σπάσανε με λοστό τις πόρτες του διπλανού Πνευματικού Κέντρου του Δήμου   και τους έβαλαν μέσα. Έτσι για να φτιάξουνε μια άλλη υπόθεση Υπατίας και να καταστρέψουνε  το κεντρικότερο και ένα από τα ωραιότερα κτήρια της πόλης χρησιμοποιώντας το σαν  εφαλτήριο της ¨κοινωνικής¨ δράσης τους.  Μια  ακόμη πιο ελεεινή περίπτωση ιδιόχρησης  της  ανθρώπινης δυστυχίας  για δήθεν πολιτικούς λόγους. Και η άμεση αντίδραση του Δημάρχου που φώναξε την αστυνομία  που τους έβγαλε έξω  τους χάλασε τα σχέδια. Γιατί  αυτή η αντίδραση ήταν για πρώτη φορά σωστή και άμεση. Έστω και εάν μερικοί, οι  ας πούμε περισσότερο πολιτικά  και ψυχοπαθολογικά πιο κοντά στους καταληψίες  έσπευσαν να καταγγείλουν   το ¨ ολίσθημα¨ του Δημάρχου  ή άλλοι καλώντας τον  ειρωνικά ¨συνήγορο του αστέγου ¨ έγραψαν ψυχοπονιάρικα  σχόλια μπερδεύοντας τους ανθρώπους με τα σκυλιά.

Δεν φώναξε όμως την Αστυνομία και ο Πρύτανης του απέναντι Πανεπιστημίου όταν την επόμενη κάποιοι άλλοι κατέλαβαν το κτήριο της Νομικής. Ίσως γιατί  δεν διακατέχεται από το ίδιο το αίσθημα  ¨ιδιοκτησίας¨ του Δημάρχου και γιατί δεν νιώθει  πλέον ¨δικό του ¨ ένα χώρο που τείνει άλλωστε να αλλάξει χρήση. Που τείνει να ενσωματωθεί με το μεγάλο κενό του Πολυτεχνείου. Και η ανενόχλητη μαζική πλέον εκεί έξω παρουσία των εμπόρων  και των χρηστών το αποδεικνύει.

Δεν θεώρησε όμως καθήκον της να επέμβει αυτόβουλα  και η Αστυνομία. Γιατί κάτι τέτοιο θα απαιτούσε πολιτική απόφαση και ξέρουμε ότι και εκεί υπάρχει ένα άλλο από τα κενά της πόλης, το πολιτικό κενό.

Και δεν έκαναν τίποτα. Παρ όλο που ¨τα παιδιά ¨ από την πρώτη στιγμή δήλωσαν ευθαρσώς τις διαθέσεις  και τους σκοπούς τους. Ήθελαν είχαν πει  να χρησιμοποιήσουν  το κτήριο της Νομικής σαν ορμητήριο για τις επικείμενες ¨δραστηριότητες¨ και πρωτοβουλίες εν όψει των κινητοποιήσεων εναντίον του νέου Μνημονίου.  Αυτών που έκαψαν τα 45 κτήρια, μεταξύ των οποίων και από τα νεοκλασικά  της πόλης, και λεηλάτησαν την Αθήνα. Και το είχαν πει με όλους τους τρόπους. Το έγραψαν και οι εφημερίδες από τη προπαραμονή της καταστροφής. Το έγραψαν και οι τοίχοι του κέντρου. Αυτοί οι βρώμικοι τοίχοι που αποτελούν  το σκηνικό της εικόνας της πόλης που ξεχειλίζουν μίσος. Ένα μίσος διαφορετικό και ίσως πιο επικίνδυνο από  αυτό που ξέραμε μέχρι τώρα. Γιατί δεν είναι μόνο εκείνο το ίδιο, συνθηματικό  και  κοινότυπο, όπως το “viva la muerte” που είναι γραμμένο εδώ κι εκεί, αλλά και ευφυές, μορφωμένο, ειρωνικό, περιπαιχτικό και επικίνδυνο που συγχέει το θάνατο με το παιχνίδι. Το ερώτημα «που είναι ο Μπακογιάννης» που είναι καιρό τώρα γραμμένο στο εκκλησάκι πίσω από το Πνευματικό Κέντρο, δίπλα από τη Νομική στη Σόλωνος τι νομίζουμε ότι σημαίνει;  Ένα μίσος που δεν φοβάται τις επιπτώσεις γιατί ποτέ δεν τις γνώρισε. Γιατί αποενοχοποιήθηκε από μια  επικρατούσα  υποκριτική κοινωνική ενοχή. Την ενοχή  όχι της  συνειδητοποίησης  του λάθους της παραμέλησης, αλλά της ενσυνείδητης   προσπάθειας απόκρυψής της. Το κενό αυτής της γονικής αδιαφορίας το γεμίζουν  με ακραίες αντικοινωνικές συμπεριφορές  που συχνά συναντούν το κοινό έγκλημα και το άρρωστο περιθώριο. Συνυπάρχουν  μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο και  το Οικονομικό Πανεπιστήμιο , την πρώην ΑΣΟΕΕ , αλλά και στον πεζόδρομο της Μασσαλίας δίπλα από τη Νομική. Εκεί δηλαδή που οι κομματικές νεολαίες  και η απουσία στην καλύτερη περίπτωση των διδασκόντων φρόντισαν να  νοηματίσουν  διαφορετικά τους χώρους αυτούς.  Αδειάζοντας τους όμως από το φυσικό τους περιεχόμενο. Ένα κενό που ακόμη δεν έχει δείξει τα δόντια του. Απλά τώρα  ακυρώνει κάθε δημοκρατική  και κάθε εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτές τουλάχιστον που δεν ¨προστατεύονται¨ από την έννοια του ασύλου. Και που για να διεξαχθούν απομακρύνονται όλο και πιο πολύ από την πόλη.

Που γεμίζει ολοένα και περισσότερο με το περιθώριο, τη δυστυχία αλλά και την επίδειξή τους. Οι δρόμοι του κέντρου έχουν γεμίσει άστεγους. Που κοιμούνται παντού. Στις κεντρικές λεωφόρους, στις εσοχές των δρόμων, στις εξόδους του μετρό, στις εισόδους των κτηρίων και των εκκλησιών, στα παγκάκια και στους κήπους. Στο κέντρο της πόλης πάντα. Που σιγά σιγά αδειάζει από ζωή και γεμίζει με νέα κενά. Που  γεμίζουν με νέο περιθώριο. Ακόμη και εισαγόμενο. Η έλλειψη κοινωνικής οργάνωσης μιας κοινωνίας απροετοίμαστης για τέτοια φαινόμενα και απασχολημένης μόνο με την αναπαραγωγή της ευδαιμονίας της φαίνεται από τις σπασμωδικές της ενέργειες. Αντί να οργανώσει την περίθαλψη σε χώρους φροντίδας μοιράζει κουβέρτες στους δρόμους.

Στρώματα και σκεπάσματα  με ή χωρίς ανθρώπους επάνω τους, μπροστά από τα κλειστά μαγαζιά και τα κατεβασμένα ρολά μιας  έρημης και φοβισμένης κάθε φορά που τους βλέπει, πόλης θα αντικρίζουν σε λίγο οι κάθε λογής διαδηλωτές  που συνεχίζουν να επιμένουν στους καθημερινούς αποκλεισμούς του κέντρου της πόλης. Των κάθε λογής συνδικάτων που συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο της καταστροφής. Που φροντίζουν τους δικούς τους αδιαφορώντας για όλους τους άλλους. Για τη ζωή στο κέντρο της πόλης. Που είναι όλοι αυτοί που εργάζονται εκεί και εκείνοι που δεν μπορούν ποτέ να φθάσουν εκεί.  Είναι μερικά χρόνια τώρα που κλείνουν τα μαγαζιά  που δεν αντέχουν αυτόν τον ασφυκτικό  καθημερινό  αποκλεισμό. Που καταγράφουν στο παθητικό τους συσσωρεύοντας  κάθε μέρα  πρωί ή  απόγευμα που το κέντρο κλείνει, κάτι που γίνεται συνέχεια και το μίσος για τη ζωή των ζόμπι των πόλεων που γίνεται όλο και πιο συχνά. Και  το τεράστιο και πιο επικίνδυνο  κενό του κέντρου της πόλης που δεν είναι το κενό αυτής  της κρίσης που νομίζουν όλοι  αλλά  περισσότερο αποτέλεσμα της επιβολής μιας ιδιότυπης συμμετοχικής   δικτατορίας και της απουσίας του κράτους. Ενός άλλου κενού την επικινδυνότητα του οποίου τη δοκιμάσαμε απλώς το βράδυ της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου. Εκείνης της απίστευτης νύχτας που χτυπήθηκε ανελέητα το κέντρο. Που κάηκαν κτήρια, βανδαλίστηκαν  και λεηλατήθηκαν καταστήματα. Που  οι βιτρίνες κατέρρεαν υπό τις ιαχές του πλήθους που χειροκροτούσε αυτούς που είχαν μπει μπροστά. Και άνοιγαν τις τράπεζες τραβολογώντας πάλι και πάλι με μανία τα σπασμένα   ρολά που δεν έλεγαν ν ανοίξουν και πετροβολούσαν τα αυτοκίνητα της πυροσβεστικής που προσπαθούσε να σβήσει τις φωτιές.Αυτές τις φωτιές τις πραγματικές τις φονικές που είχαν ανάψει οι πραγματικοί κουκουλοφόροι που είχαν καταλάβει το κέντρο και όχι οι άλλοι «αυτοί με τις … γραβάτες» όπως υπαινίχτηκε  για τους βουλευτές που ψήφιζαν τη νέα δανειακή σύμβαση ένας άπειρος και αμετροεπής πολιτικός  ενδιαφερόμενος  περισσότερο να προσδώσει ενδιαφέρον στο λόγο του με καυτές παρομοιώσεις παρά να σβήσει τις νέες φωτιές που θα  μπορούσαν  να ανάψουν με τέτοιες επικίνδυνες εξισώσεις.

Φωτιές  που φαίνεται να  έχουν αρχίσει να αποτελούν ένα απαραίτητο συστατικό της νέας εικόνας της πόλης στη ματιά  παλιών καλλιτεχνών που έχουν πια στερέψει και διατηρούνται ακόμη στην επικαιρότητα χάρις στο  γνωστό σύστημα σχέσεων, νέων που δεν έχουν καταλάβει τι  γίνεται  και θέλουν να φανούν νέο-εικονοκλαστικοί  για να ξεχωρίσουν, αλλά και άλλων  επικίνδυνα αρκετών με κλινικά ενδιαφέροντα ψυχισμό ανθρώπων που στα  μέσα ενημέρωσης  αντιμετωπίζουν την καμένη πόλη με το μυαλό του Νέρωνα  και πολεοδομικής μορφής ασυναρτησίες. Και φαίνεται να βρίσκουν ένα ακροατήριο του παραλόγου  έτοιμου να  αποενοχοποιείσει εγκληματικές πράξεις και να μικρύνει ακόμη περισσότερο την απόσταση  της ζωής από το θάνατο. Αυτόν των τριών παιδιών που κάηκαν στη Μαρφίν δίπλα στο Αττικόν, αυτόν  από τον οποίο κατά τύχη ξέφυγαν οι επιβάτες εκείνο το βράδυ στο Σταθμό του Μετρό στο Αιγάλεω και εκείνου που αμείλικτα περιμένει τους άλλους τους ήδη καταδικασμένους που καθημερινά σέρνονται δίπλα μας  και μας ζητούν το αντίτιμο ενός γάλατος για πάρουν τη δόση τους.

Με την απαίσια νοτισμένη μυρωδιά του πολυκαιρισμένου καμένου στους έρημους  δρόμους και τις στοές του κέντρου της πόλης  να μη λέει να φύγει,  τα βράδια η εικόνα  του κέντρου μοιάζει  να έχει παγώσει από εκείνη τη νύχτα. Το ίδιο και η ζωή.

*Ο Παναγιώτης Παρασκευόπουλος είναι αρχιτέκτων, Πρόεδρος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας και της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού – και μέλος της Κίνησης Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου.

Η ερήμωση του κέντρου και οι διαδηλώσεις

Με ικανοποίηση ακούσαμε την έκφραση αποφασιστικότητας του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, για σχέδιο δράσης κατά της εγκληματικότητας και των κυκλωμάτων ναρκωτικών, εκμετάλλευσης μεταναστών, παρεμπορίου, πορνείας που λυμαίνονται το κέντρο της Αθήνας. Επισημαίνουμε ωστόσο και πάλι οτι το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό και δεν αντιμετωπίζεται μόνο με αστυνομικά μέτρα. Η μικρή διάρκεια της παρούσας κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την ολιγωρία που έχει επιδειχθεί εδώ και χρόνια, δεν μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε για την ύπαρξη και τη διάρκεια των όποιων αποτελεσμάτων.
 
Από την άλλη, ακούσαμε με λύπη μας, τον σύμβουλο του κυρίου Σαμαρά, Ανδρέα Ψυχάρη να εισηγείται την απομάκρυνση και άλλων δημοσίων λειτουργιών, με κορυφαία αυτή της Βουλής, από το κέντρο της Αθήνας, ώστε να εκτονωθεί το πρόβλημα με τους βανδαλισμούς και τις καταστροφές, που προκαλούνται με αφορμή τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος. Πιστεύουμε οτι το ακριβώς αντίθετο πρέπει να συμβεί, δηλαδή να επιστρέψουν ή να προστεθούν και άλλες δημόσιες λειτουργίες στο δοκιμαζόμενο κέντρο και να δοθούν σοβαρά κίνητρα ώστε να εγκατασταθούν ξανά γραφεία, επιχειρήσεις και κάτοικοι. Το πρόβλημα είναι πια η ερήμωση του κέντρου, λόγω υποβάθμισης, οικονομικής κρίσης και διαδηλώσεων – και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί. 
 
Η υπόθεση της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών, μέσω συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, πρέπει να αντιμετωπιστεί με σεβασμό όλων των δικαιωμάτων, αλλά και σεβασμό του ίδιου του χώρου, στην καρδιά της πόλης. Με αυτοσυγκράτηση των συδικαλιστικών οργανώσεων και άλλων κοινωνικών ομάδων. Με ρυθμίσεις, που δεν θα επιτρέπουν την σχεδόν καθημερινή κατάχρηση του ιστορικού κέντρου, με σχέδιο και βούληση από μια επαγγελματική και συγχρόνως δημοκρατική αστυνομία – και με την κοινωνική συμφωνία οτι το κέντρο της πόλης και της τουριστικής Ελλάδας πρέπει, πάση θυσία, να διαφυλαχθεί. Αποτελεί χρέος όλων προς την ιστορία, τον πολιτισμό, αλλά και την ευημερία του κοινωνικού συνόλου, μέσω της πολυπόθητης οικονομικής ανάκαμψης και ανάπτυξης. 
 
Κανέναν πληττόμενο οικονομικά πολίτη δεν ανακουφίζει η καταστροφή του κέντρου. Αντιθέτως, η προσπάθεια αναβάθμισης του, μόνο επωφελής μπορεί να είναι για όλους.

Ψήφισμα διαμαρτυρίας για την Αθήνα

H Αθήνα καλείται και πάλι να επουλώσει τις πληγές της. Για μια ακόμη φορά παρακολουθήσαμε όλοι, σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση, την πόλη μας να παραδίδεται ανυπεράσπιστη στη βία, τη φωτιά και τη λεηλασία. Η συντονισμένη πυρπόληση δεκάδων κτηρίων στο κέντρο της πόλης μετατρέπει σήμερα σε βεβαιότητα την υποψία, ότι κάποιοι, εδώ και καιρό, επιδιώκουν συστηματικά να καταστρέψουν τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της πρωτεύουσας, να ερημώσουν το ιστορικό και εμπορικό της κέντρο. Αυτή τη φορά, μάλιστα, είχαν συγκεκριμένη επιδίωξη: να πλήξουν τον πολιτισμό της πόλης, την ιστορική της μνήμη, τον οικονομικό πνεύμονά της, υπονομεύοντας συνάμα τον ειρηνικό χαρακτήρα της συλλογικής διαμαρτυρίας των πολιτών.

Απέναντι σε αυτήν την οργανωμένη επίθεση, η Πολιτεία αδυνατεί να αντιδράσει εγκαίρως και να προλάβει τις καταστροφές. Μέρες πριν από την καταστροφή, η Νομική Σχολή κατελήφθη από τις δυνάμεις της βίας, οι οποίες μάλιστα εξέδωσαν και σχετική δημόσια ανακοίνωση, χωρίς να υπάρξει κάποια έγκαιρη και ουσιώδης αντίδραση ούτε από την Πρυτανεία ούτε από την Αστυνομία. Συνέπεια αυτής της αδράνειας είναι ότι πανεπιστημιακά ιδρύματα μεταβλήθηκαν και πάλι σε ορμητήρια κουκουλοφόρων, επιχειρήσεις αφέθηκαν στο έλεος της καταστροφικής μανίας τους και σημαντικές νησίδες πολιτισμού και ιστορίας αποτέλεσαν το λάφυρο ενός πολέμου που δεν φαίνεται να έχει τέλος.

Το Κράτος εμφανίζεται ανίκανο να εγγυηθεί το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε Αθηναίου, να ζει με ασφάλεια στην πόλη του, να κυκλοφορεί ανεμπόδιστα σε αυτήν, να αναπτύσσει ελεύθερα την επαγγελματική δραστηριότητά του και, εν γένει, να εκφράζεται ελεύθερα και ειρηνικά.

Απέναντι στη συστηματική προπαρασκευή όλων όσοι επιτέθηκαν στην πόλη, οι αρμόδιοι να αποκρούσουν την επίθεση απολογούνται σήμερα, μεταθέτοντας αμοιβαία τις ευθύνες τους, ο ένας στους ώμους του άλλου, με επιχειρήματα που δεν είναι απλώς αβάσιμα, αλλά υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών.

Σοβαρή όμως είναι και η ευθύνη των μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Με βάση τη συσσωρευμένη πολυετή εμπειρία του εργατικού κινήματος και ύστερα από τόσες βιαιότητες στο ιστορικό και εμπορικό κέντρο της πόλης, δεν επιτρέπεται οι διοργανώτριες, κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις, να μην περιφρουρούν τον ειρηνικό χαρακτήρα των κινητοποιήσεων, στις οποίες οι ίδιες καλούν τους πολίτες να συμμετάσχουν. Οι καταστροφές και η ερήμωση του κέντρου της Αθήνας δεν ανοίγουν τον δρόμο προς την εφαρμογή άλλων οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών, αλλά, αντίθετα, τις υπονομεύουν.

Εκφράζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, η δημοτική αρχή, καθώς και ο εμπορικός και επιχειρηματικός κόσμος της πόλης, αγωνίζονται να μην καταστραφεί η Αθήνα.

Δηλώνουμε :

– ότι θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, ώστε να κρατήσουμε ζωντανό τον ζωτικό ιστό της πρωτεύουσας, το ιστορικό και εμπορικό της κέντρο· και ότι θα συμβάλουμε, ο καθένας από τη θέση του, στην αποκατάσταση των ζημιών.

Ζητάμε όμως:

– από την κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα και τους συνδικαλιστικούς φορείς ειλικρινή διάλογο και συγκεκριμένες δεσμεύσεις, για τη λήψη συντονισμένων προληπτικών μέτρων, ώστε να μην ζήσουμε ξανά τέτοια καταστροφή.

Υπογράφουν: Δήμος Αθηναίων, ΓΣΕΒΕΕ, Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών, Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής, Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου, Κίνηση Πολιτών Κέντρου Αθήνας, «Κ-Μ Πρότυπη Γειτονιά».

Συνάντηση με τον Δήμαρχο Αθηναίων

H Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου ζήτησε και πραγματοποίησε συνάντηση με τον Δήμαρχο Αθηναίων, το περασμένο Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012, με σκοπό την ενημέρωση και τη συζήτηση σοβαρών ζητημάτων, που αφορούν το κέντρο της Αθήνας και τη λειτουργία του Δήμου.

 

Η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ της αντιπροσωπείας μας και του κυρίου Καμίνη απέβη ιδιαίτερα χρήσιμη. Συζητήσαμε το πάγιο αίτημα μας προς την κυβέρνηση για τη δημιουργία ενός συντονιστικού οργάνου, τύπου “Αθήνα 2015”, που θα εποπτεύεται απευθείας από τον Πρωθυπουργό και θα έχει συνολικές αρμοδιότητες για την εκπόνηση σχεδίου, την εφαρμογή μέτρων και τη συνεχή εποπτεία και προσαρμογή αυτών, ώστε να υπάρξει αποτελεσματικότητα και ορατή βελτίωση. 

 

Ωστόσο, επειδή η οικονομική κρίση, η έλλειψη πολιτικής βούλησης και η πολιτική ρευστότητα, μεταξύ άλλων, καθυστερούν την εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου, ζητήσαμε από τον Δήμαρχο να αναλάβει πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός “Γραφείου Ιστορικού Κέντρου” στο Δήμο, που θα μπορούσε να είναι μετεξέλιξη του “Γραφείου Πλάκας” και πυρήνας για τη δημιουργία ενός ευρύτερου οργάνου της Πολιτείας – πρόταση με την οποία συμφώνησε ο Δήμαρχος, αναφέροντας μας πως ήδη υπάρχει μια ομάδα που επεξεργάζεται προτάσεις για την οικονομική αναζωογόνηση του κέντρου. 

 

Στη συνέχεια, θέσαμε θέματα λειτουργίας των δημοτικών οργάνων, τόσο των κεντρικών, όσο και διαμερισματικών, που υπολείπονται της δημοκρατικής και ταυτοχρόνως δημιουργικής λειτουργίας, που εμείς θα επιθυμούσαμε. Εστιάσαμε ιδιαίτερα στη λειτουργία και τον έλεγχο των καταστημάτων υγιειονομικού ενδιαφέροντος, που λειτουργούν ανεξέλεγκτα, σε διάφορες περιοχές, επιβαρύνοντας δραματικά τα προβλήματα των κατοίκων και “ανθίζοντας” μονομερώς, εις βάρος άλλων λειτουργιών, απαραίτητων για τη διατήρηση του κοινωνικού ιστού. Ο Δήμαρχος μας ενημέρωσε οτι, στην συνάντηση του με τον Πρωθυπουργό, ζήτησε μεταξύ άλλων, τη νομοθέτηση αυστηρότερων μέτρων, απευθείας κατά του ιδιοκτήτη του κτηρίου, στο οποίο η επιχείρηση παραβιάζει συστηματικά το νόμο. 

 

Το ζήτημα των απαιτούμενων μέτρων και κινήτρων, για την επιστροφή κατοίκων, επαγγελματιών και επιχειρήσεων στο Ιστορικό Κέντρο, συζητήθηκε διεξοδικά. Διαπιστώθηκε η αδυναμία καταγραφής των παράνομων μεταναστών από την Πολιτεία, μας αναλύθηκε από πλευράς Δημάρχου η πρόθεση να αποκεντρωθούν τα συσσίτια και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες για τους απόρους και αστέγους (ώστε να μην επιβαρύνουν αποκλειστικά το ιστορικό τρίγωνο), μας παρουσιάστηκε η λειτουργία των Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας για τους αστέγους – και μας ανακοινώθηκε η πρόθεση του Δημάρχουν να μεταβεί στις Βρυξέλλες, ώστε να εξασφαλιστούν ευρωπαϊκά προγράμματα, για την αναβάθμιση της πόλης. Εθίγη επίσης το ζήτημα της αξιοποίησης ακινήτων του Δήμου, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, αλλά και η προσπάθεια να δημιουργηθούν ξενώνες για νέους, με πολύ χαμηλό ενοίκιο, ώστε να κατοικηθεί το κέντρο. Ο κύριος Καμίνης υπογράμμισε την πολιτική του Δήμου να μην αυξήσει τα δημοτικά τέλη, για δεύτερη χρονιά, ώστε να μην υπάρξουν πρόσθετες επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις – και τάχθηκε υπέρ της θεσμοθέτησης και άλλων φορολογικών/οικονομικών κινήτρων, ώστε να αποτραπεί η ερήμωση του κέντρου. 

 

Το ζήτημα των δικτύων της παρανομίας (παρεμπόριο, ναρκωτικά, πορνεία) συζητήθηκε επίσης διεξοδικά. Ο Δήμαρχος εξέφρασε την πρόθεση του να προωθήσει το αίτημα της αναβάθμισης της δημοτικής αστυνομίας, σχολιάζοντας θετικά την αποκέντρωση των μονάδων που παρέχουν μεθαδόνη, αλλά εντοπίζοντας προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι αρχές της πολιτείας – και την αδυναμία συνεργασίας με πρυτανικές αρχές, σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς τα μέλη των κυκλωμάτων εξακολουθούν και βρίσκουν καταφύγιο σε πανεπιστημιακούς χώρους. 

 

Τέλος, συζητήθηκε και η μακροχρόνια προσπάθεια που απαιτείται για τη χαρτογράφηση των χρήσεων γης, ώστε να υπάρχει ένα μακρόπνοο ρυθμιστικό σχέδιο. Η άποψη οτι οι αναπλάσεις, χωρίς τη συνολική μέριμνα για τη λειτουργία της πόλης δεν φέρνουν αποτέλεσμα, βρήκε κοινή αποδοχή στο τραπέζι.

 

Ωστόσο, όλα τα παραπάνω χάνουν το οποιοδήποτε νόημα τους, όταν η πόλη παραδίδεται στη βία, στο πλιάτσικο και στους εμπρησμούς. Η Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου, διατηρώντας πάντοτε την κριτική της στάση απέναντι στις πράξεις της Δημοτικής αρχής, διατυπώνει την πλήρη στήριξη της προς τον Δήμο, για οποιαδήποτε πρωτοβουλία προστατεύει την πόλη από βανδαλισμούς και την καταστροφή της πολιτιστικής της κληρονομιάς. Η διατήρηση  της ειρηνικής της φυσιογνωμίας είναι η ελάχιστη προϋπόθεση, για οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια αναβάθμισης και επιστροφής της ποιότητας ζωής στο Ιστορικό Κέντρο. Η συνεχής ασέλγεια πάνω στην καρδιά της πόλης, όπως και οποιαδήποτε προσπάθεια για κινήσεις εντυπωσιασμού, σαν την απόπειρα κατάληψης του Πνευματικού Κέντρου, μας βρίσκει αντίθετους. Είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε ειλικρινή προσπάθεια για μιά πιο ανθρώπινη πόλη. Η Αθήνα κινδυνεύει – και μαζί της όλη η χώρα, από την αδυναμία μας να πράξουμε τα απαραίτητα για τη διάσωση της. 

Ανοιχτές επιστολές προς τον Πρωθυπουργό και τον Δήμαρχο Αθηναίων

Ανοιχτή Επιστολή 

 

Προς τον Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο

 

Αθήνα, 19.12.11

 

 

 

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, 

 

Η Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου διαπιστώνει με λύπη της οτι οι εξαγγελθείσες από την προηγούμενη κυβέρνηση ενέργειες για τη βελτίωση της κατάστασης στο κέντρο της Αθήνας, είτε δεν έχουν υλοποιηθεί, είτε αποδίδουν ελάχιστα, σε σχέση με όσα θα έπρεπε να έχουν συντελεστεί, εδώ και ένα χρόνο. 

 

Η καρδιά της Αθήνας – και κατ’ επέκταση της χώρας – εξακολουθεί να βρίσκεται σε κίνδυνο. Ο συνδυασμός της οικονομικής κρίσης με την επί χρόνια εγκατάλειψη του Ιστορικού Κέντρου καλούν σε άμεση κινητοποίηση για την εφαρμογή συντονισμένου σχεδίου αποκατάστασης και αναβάθμισης. 

 

Ο ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός εξαθλιωμένων ανθρώπων που συσσωρεύεται και η απουσία προνοιακών δομών, τα ελάχιστα αποτελέσματα από την εξαγγελθείσα  νέα πολιτική ασύλου, η καταπολέμηση των οργανωμένων κυκλωμάτων πορνείας, ναρκωτικών, παρεμπορίου και εκμετάλλευσης μεταναστών, ο καθορισμός χρήσεων γης και οι απαιτούμενες αναπλάσεις στο πλαίσιο ενός συνολικού σχεδιασμού, τα κίνητρα επιστροφής κατοίκων και επιχειρηματιών είναι τα επί μέρους “αγκάθια” ενός πολυπαραγοντικού προβλήματος, που δεν αντιμετωπίζεται, παρά τις ανυπολόγιστες επιπτώσεις που έχει στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πρωτεύουσας. Το Ιστορικό Κέντρο δεν μπορεί να “πάρει ανάσα”, ούτε καν την εορταστική περίοδο, αν παραμένει βουλιαγμένο στην εγκατάλειψη και στην απαξίωση.

 

Η ανάγκη να τεθεί σε προτεραιότητα το ζήτημα του Ιστορικού Κέντρου είναι περισσότερο από ποτέ επιτακτική. Γι αυτό σας ζητούμε συνάντηση, με σκοπό την ενημέρωση, αλλά κι έτσι ώστε τα προβλήματα και η αντιμετώπιση τους να τεθούν επί τάπητος, πριν είναι πολύ αργά για την Αθήνα. 

 

Με τιμή,

 

Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ανοιχτή Επιστολή 

 

Προς τον Δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη

 

Αθήνα, 19.12.11

 

 

 

Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,

 

Η Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου διαπιστώνει με λύπη της οτι οι εξαγγελθείσες από την προηγούμενη κυβέρνηση ενέργειες για τη βελτίωση της κατάστασης στο κέντρο της Αθήνας, είτε δεν έχουν υλοποιηθεί, είτε αποδίδουν ελάχιστα, σε σχέση με όσα θα έπρεπε να έχουν συντελεστεί, εδώ και ένα χρόνο. 

 

Το ίδιο ισχύει και για τις προσπάθειες του Δήμου, παρά το γεγονός οτι, όπως είχαμε επισημάνει και την περασμένη άνοιξη, υπάρχει μια βελτίωση στον τομέα κυρίως της καθαριότητας, της ασφάλειας και της δίωξης του παρεμπορίου. Ωστόσο, παρατηρούμε δυσλειτουργίες στη λήψη αποφάσεων τόσο από τα διαμερισματικά όργανα, όσο και από το ίδιο το δημοτικό συμβούλιο.

 

Η καρδιά της Αθήνας – και κατ’ επέκταση της χώρας – εξακολουθεί να βρίσκεται σε κίνδυνο. Ο συνδυασμός της οικονομικής κρίσης με την επί χρόνια εγκατάλειψη του Ιστορικού Κέντρου καλούν σε άμεση κινητοποίηση για την εφαρμογή συντονισμένου σχεδίου αποκατάστασης και αναβάθμισης. 

 

Ο ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός εξαθλιωμένων ανθρώπων που συσσωρεύεται και η απουσία προνοιακών δομών, τα ελάχιστα αποτελέσματα από την εξαγγελθείσα  νέα πολιτική ασύλου, η καταπολέμηση των οργανωμένων κυκλωμάτων πορνείας, ναρκωτικών, παρεμπορίου και εκμετάλλευσης μεταναστών, ο καθορισμός χρήσεων γης και οι απαιτούμενες αναπλάσεις στο πλαίσιο ενός συνολικού σχεδιασμού, τα κίνητρα επιστροφής κατοίκων και επιχειρηματιών είναι τα επί μέρους “αγκάθια” ενός πολυπαραγοντικού προβλήματος, που δεν αντιμετωπίζεται, παρά τις ανυπολόγιστες επιπτώσεις που έχει στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πρωτεύουσας. Το Ιστορικό Κέντρο δεν μπορεί να “πάρει ανάσα”, ούτε καν την εορταστική περίοδο, αν παραμένει βουλιαγμένο στην εγκατάλειψη και στην απαξίωση.

 

Η ανάγκη να τεθεί σε προτεραιότητα το ζήτημα του Ιστορικού Κέντρου είναι περισσότερο από ποτέ επιτακτική. Γι αυτό σας ζητούμε συνάντηση, με σκοπό την ενημέρωση, αλλά κι έτσι ώστε τα προβλήματα και η αντιμετώπιση τους να τεθούν επί τάπητος, πριν είναι πολύ αργά για την Αθήνα. 

 

Με τιμή,

 

Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου

Όταν ο λύκος καταγγέλλει την κοσκινοσκουφίτσα…

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΛΑΚΑΣ

Προς τον Δήμαρχο Αθηναίων
και το Δημοτικό Συμβούλιο

Αθήνα 14 Νοεμβρίου 2011
Αριθ. Πρωτ. Ε.Ε. 786/14-11-2011

Όταν ο Λύκος καταγγέλλει την Κοκκινοσκουφίτσα
…και ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός τον υποστηρίζει.

Από μια επονομαζόμενη « Επιτροπή …Νομοταγών (sic) Καταστηματαρχών και Κατοίκων Γκαζοχωρίου», και χωρίς όνομα, διεύθυνση ή άλλα στοιχεία φθάνει σε όλες τις αρχές της πόλης συμπεριλαμβανομένου και του Γραφείου του Δημάρχου, Αντιδημάρχου Πολεοδομίας, του Περιφερειάρχη, της ΕΛΑΣ κλπ, μια καταγγελία κατά των κατοίκων του Γκαζοχωρίου, κυρίως, όπως αναφέρει, των παλιών.

Αυτοί, όπως καταγγέλλεται από τους νομοταγείς, έχοντας «συνηθίσει να θεωρούν την περιοχή …φέουδο και τσιφλίκι τους, έμαθαν να κτίζουν, να καταπατούν, να αυθαιρετούν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα, παρανομούν χρησιμοποιώντας χείριστα υλικά όπως τσίγκους, ελενίτ, παλιόξυλα εντελώς ακαλαίσθητα, που κάνουν την περιοχή να μοιάζει με μαχαλά του καραγκιόζη. Έχουν ακόμη συνηθίσει σε αυτή την ανυπόφορη βρώμα και τη δυσωδία και παρ’ όλα αυτά το κράτος και οι υπηρεσίες του τους χαϊδεύουν. Και γι αυτό οι «νομοταγείς» καταστηματάρχες έχοντας εξαντλήσει την υπομονή τους ζητούν από τις υπηρεσίες να παρέμβουν. Για το σκοπό αυτό υποδεικνύουν στις αρχές τους παραβάτες χωρίς όμως να φροντίσουν να αναφέρουν και την παράβαση.

Και τι περίεργο οι παραβάτες αυτοί είναι όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου των κατοίκων Κεραμεικού Γκάζι Ρούφ, που εδώ και χρόνια προσπαθούν για την ποιότητα ζωής στην περιοχή, εναντίον της ανυπόφορης ηχορύπανσης, της κατάληψης των ελεύθερων χώρων και της ολιγωρίας των αρχών. Κυρίως όμως ερχόμενοι σε αντιπαράθεση με τον κόσμο της νύχτας.

Και τι περίεργο πάλι! Τώρα οι αρχές δεν ολιγώρησαν. Με ξεχωριστά έγγραφα η κάθε υπηρεσία κάλεσε την πολεοδομία του Δήμου Αθηναίων να πάει να ελέγξει τα καταγγελλόμενα. Μάλιστα το Αστυνομικό Τμήμα Πετραλώνων, αφού ζητά επίμονα από το Δήμο να στείλει επειγόντως συνεργείο για να διαπιστώσει τις πολεοδομικές παραβάσεις και να το «ενημερώσουν το συντομότερο δυνατό», επανέρχεται με μεγάλο ενδιαφέρον μετά περίπου ένα μήνα με νέα επείγουσα υπενθύμιση. Ενδιαφέρον δείχνουν και η Δημοτική Αστυνομία και η Περιφέρεια.

Και όλη αυτή η κινητοποίηση όλου αυτού του κρατικού μηχανισμού για μια ανυπόγραφη, γραφική, και χωρίς κανένα ουσιαστικό θέμα καταγγελία αφού δεν αναφέρεται σε καμία συγκεκριμένη πολεοδομική παράβαση, ενώ αναφέρει τα ονόματα και τις διευθύνσεις των μελλών του Συλλόγου, η εντελώς … ανυποψίαστη διοίκηση κινητοποιείται και ζητάει από την πολεοδομία να πάει να ελέγξει. Και η πολεοδομία τρέχει. Παρ’ ότι γνωρίζει ότι δεν γίνεται έτσι. Γνωρίζει ότι χρειάζεται επώνυμη καταγγελία και αναφορά της παράβασης.

Το περασμένο καλοκαίρι έγινε γνωστό ότι πολίτης όταν προσπάθησε επώνυμα, έγγραφα και με φωτογραφίες να καταγγείλει στο 1ο Διαμέρισμα του Δήμου παράφορη κατάληψη δημόσιου χώρου δεν έκαναν δεκτή την αίτησή της γιατί δεν είχε το …ΑΦΜ του παραβάτη. Οι κάτοικοι του Κεραμεικού σήμερα καταγγέλλουν συμπαιγνία των αρχών με τον κόσμο της νύχτας.

Τι νιαουρίζει στα κεραμίδια; Ο κροκόδειλος απαντούν οι αρχές. Και σκεφθείτε πόσοι είναι αυτοί που κοροϊδεύουν ασύστολα και δεν υπάρχει δυστυχώς κάποιος να τους ξηλώσει γιατί εκεί που είναι μόνο κακό κάνουν. Και μάλιστα, δεδομένης της σημερινής κατάστασης και χωρίς καθόλου ..εφεδρεία.
Εξυπακούεται βέβαια ότι σε περίπτωση που διαπιστωθούν πολεοδομικές παραβάσεις θα πρέπει να τηρηθεί ο νόμος.

Για την Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας

Ο Πρόεδρος

Παναγιώτης Παρασκευόπουλος.

To Biutiful της Αθήνας

του Προκόπη Δούκα

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι με ρωτούν τον τελευταίο καιρό πώς είναι η κατάσταση στο ιστορικό τρίγωνο (Ερμού, Πειραιώς, Αθηνάς). Η απάντηση είναι το πρόβλημα έχει κάπως “μετατοπισθεί” χωροταξικά – και κατά την άποψη μου, ελαφρώς “κουκουλωθεί” κάτω από το χαλί.

Τα πράγματα λοιπόν στην Πλατεία Κουμουνδούρου, στην Πλατεία Θεάτρου, στου Ψυρρή είναι καλύτερα τον τελευταίο χρόνο, έχουν ωστόσο επιβαρυνθεί η Πειραιώς και οι περιοχές πέρα από αυτήν – κυρίως με το εμπόριο και τη χρήση ναρκωτικών, την παραβατικότητα και την χωρίς καμία φροντίδα γκετοποίηση των μεταναστών.

Στη ελαφρά βελτίωση, έχει συμβάλει η αλλαγή στη δημοτική αρχή και η πιο ευσυνείδητη τήρηση των υποχρεώσων της, όπως η καθαριότητα, ο φωτισμός, η δίωξη των κυκλωμάτων του παρεμπορίου, με ουσιαστική δουλειά εντοπισμού των πολυόροφων αποθηκών τους – και όχι μόνο το κυνηγητό των Αφρικανών με τα “σεντόνια” στην πλατη, στους δρόμους.

Επίσης, έχει λειτουργήσει, ως ένα βαθμό, η διαρκής παρουσία της αστυνομίας, κρατικής και δημοτικής, που περιπολεί και αποτρέπει τουλάχιστον – όσο την αποτρέπει – την αίσθηση “ξέφραγου αμπελιού”, όπου κανείς μπορεί να πέσει θύμα επίθεσης ανά πάσα στιγμή. Οι συμμορίες βορειαφρικανών από το Maghreb, δεν κάνουν πια αισθητή την παρουσία τους, με τις διαρκείς αρπαγές κοσμημάτων από λαιμούς – και άλλα μικροεγκλήματα.

Όμως είναι εμφανές οτι δουλειά υποδομής δεν έχει γίνει – και δεν αρκεί γι αυτό ένας διαγωνισμός ανάπλασης της Πλατείας Θεάτρου. Τα πεζοδρόμια εξακολουθούν και είναι “βαθιά” βρώμικα, πρόνοια και σχεδιασμός για τη γκετοποίηση δεν φαίνεται να υπάρχουν, ο πόλεμος κατά των κυκλωμάτων μοιάζει επιφανειακός – και τίποτα δεν φαινεται να υπάρχει ως δύναμη ανατροπής ενός κύματος υποβάθμισης, που άρχισε από μια διεφθαρμένη πολιτεία, συνεχίστηκε με την εξάπλωση των κυκλωμάτων με αφορμή την υπερσυσσώρευση μεταναστών – και ολοκληρώθηκε με την απόλυτη παραίτηση κατά τις θητείες Καραμανλή και Κακλαμάνη.

Οι εκκλήσεις των κατοίκων και των φορέων τους για τη δημιουργία ενός συντονιστικού, ευέλικτου και με συγκεκριμένη αποστολή και αρμοδιότητες οργάνου, τύπου “Αθήνα 2004”, που θα έκανε by-pass στη γραφειοκρατία των σχεδόν δέκα εμπλεκομένων υπουργείων, δεν εισακούστηκε. Αντί αυτού, ορίστηκε συντονιστής ο ένας από τους δύο Αντιπροέδρους της απερχόμενης κυβέρνησης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος έδωσε κατευθύνσεις στα αρμόδια υπουργεία – χωρίς να δούμε κανένα αποτελέσμα από την όποια υλοποίηση τους.

Η οικονομική κρίση ήρθε και ολοκλήρωσε την εικόνα της εγκατάλειψης και της εξαθλίωσης. Κι έτσι, εκτός από τις απαράδεκτες (και ανενόχλητες) μαζικές επιθέσεις ακροδεξιών σε μετανάστες, με αφορμή τη φονική επίθεση κατά πολίτη για μια κάμερα, όσοι κινούνται στο κέντρο αντικρίζουν το καταθλιπτικό θέαμα των κλειστών καταστημάτων, των δεκάδων ενοικιαστηρίων, ανά εμπορικό δρόμο, που κάποτε έσφυζε από ζωή – και την αίσθηση της επιχειρηματικής “μεγάλης φυγής” από την καρδιά της πόλης. Αν δεν υπήρχαν η Ακρόπολη και τα άλλα αρχαία μνημεία – και ο τουρισμός θα έκανε το ίδιο.

Σημαντικό στοιχείο εδώ, που κάποιες παρωχημένες αριστερές αντιλήψεις στη χώρα μας θέλουν συμφεροντολογικά να αγνοούν, είναι οτι τεράστια συμβολή σε αυτή την “εμπορική εγκατάλειψη” έχουν οι συγκεντρώσεις και τα επεισόδια. Με περισσότερες από μία κινητοποιήσεις την ημέρα, ο απολογισμός είναι τρομακτικός, αν σκεφτεί κανείς οτι οι καταστηματάρχες αναφέρουν πτώση του (ήδη πεσμένου) τζίρου στο 1/10, όταν υπάρχει (όχι επεισόδια), αλλά αναγγελία κινητοποίησης.

Το σκηνικό έρχεται να συμπληρώσει η κακόγουστη εικόνα των περισσότερων γκράφιτι, που θα ήταν ιδιαιτέρως συμπαθητικά αν κάλυπταν τις εγκατελελειμμένες βιομηχανικές επιφάνειες και τους γκρίζους τοίχους, αλλά συντείνουν σε μια καταθλιπτική εικόνα ενός “γκέτο μετα-πλανητικής καταστροφής”, όταν καλύπτουν οποιαδήποτε φρεσκοβαμμένη επιφάνεια νεοκλασικού ή αισθητικού, τέλος πάντων, κτηρίου.

Για να αντιληφθούμε πώς ακριβώς η ελληνική κοινωνία μεταχειρίζεται το πλούτο της και τα θετικά επιτεύγματα στο δημόσιο χώρο, είναι ενδιαφέρον να δούμε την περίπτωση του πεζοδρόμου της Αποστόλου Παύλου, που αποτελεί κόσμημα για τo ευρύτερο ιστορικό κέντρο και (περικλείοντας την Ακρόπολη), έναν από τους ωραιότερους πεζόδρομους στην Ευρώπη, ίσως και στον πλανήτη.

Η κατάκτηση λοιπόν αυτή της σύγχρονης πολεδόμησης, καταπατάται καθημερινά, από δεκάδες οχήματα, παρά το γεγονός, οτι από την ανάληψη της νέας ηγεσίας της δημοτικής αρχής δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην αστυνόμευση (θα βοηθούσε και μια καμπάνια, ίσως). Όμως: Υπάρχουν δεκάδες εξαιρέσεις από οχήματα κοινής ωφελείας, χρηματαποστολές, φορτηγά εφοδιασμού, σχολικά, κρατικά και δημοτικά οχήματα – άγνωστο αν είναι με άδεια ή “από τη σημαία”. Οι οδηγοί των δικύκλων (που έχουν ως γνωστόν, αυξημένη, στη χώρα μας, την αίσθηση οτι “όλα τους επιτρέπονται”), προσπαθούν με κάθε τρόπο να παραβιάσουν, παρά το γεγονός οτι υπάρχουν παράδρομοι. Υπάρχει λάθος σχεδιασμός, γιατί το πρώτο κομμάτι της Αποστόλου Παύλου, από το σταθμό του Ηλεκτρικού ως την Ηρακλειδών, είναι μικτής κυκλοφορίας – κι έτσι περνούν από το κάτω μπλόκο και μετά συνεχίζουν ανενόχλητοι. Οι δημοτικοί υπάλληλοι είναι συνήθως ιδιαίτερα “επιεκείς” ή βαριεστημένοι, κάνουν μόνο παρατήρηση – και μόνο παρουσία πεζών που διαμαρτύρονται, μοιάζουν να ενεργοποιούνται. Και βεβαίως, σε ημέρες γενικής απεργίας, όταν δεν υπάρχει δημοτική αστυνομία, ο πεζόδρομος γίνεται κανονικός δρόμος που κατακλύζεται παρανόμως από οχήματα.

Οι παρεμβάσεις λοιπόν, κατά τη ταπεινή μου άποψη πάντα, δεν μπορούν αν σχεδιάζονται – και μετά να αφήνονται στην τύχη των “άλλων αρχών”, που θα εφαρμόσουν αυτά που φανταστήκαμε. Και το παράδειγμα της Αποστόλου Παύλου, μια από τις λίγες νησίδες αισθητικής και περιβαλλοντικής ποιότητας ζωής για κατοίκους και επισκέπτες, πρέπει να μας προβληματίσει, για το πόσο “πολυπαραγοντικά” πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα του κέντρου της Αθήνας, που παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τα κέντρα άλλων ευρωπαϊκών πόλεων όπως η Βαρκελώνη. Το Biutiful της Αθήνας έχει κι αυτό ένα παρόμοιο σκηνικό εκμετάλλευσης Κινέζων μεταναστών, κυνηγητό του παρεμπορίου, εξαθλίωσης σε υποβαθμισμένες γειτονιές. Αλλά έχει επιπλέον και τη στοιχειώδη αδυναμία να σχεδιάσουμε και κυρίως να τηρήσουμε στοιχειώδεις κανόνες συμβίωσης, ακόμα και εκεί, όπως στην Ενοποίηση των Αρχαιολογικών Χώρων, όπου έχουμε πετύχει το καλύτερο.

Το κείμενο αυτό γράφτηκε ως εισήγηση για στρογγυλό τραπέζι στη δεύτερη συνάντηση εργασίας «Τα ευρήματα του Espon στην υπηρεσία ενός νέου υποδείγματος περιφερειακής ανάπτυξης», Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, 8 Νοεμβρίου 2011

Ανοικτή Επιστολή

Προς τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου

Προς τον Περιφερειάρχη Αττικής Γιάννη Σγουρό

Προς τον Δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη

Αθήνα, 18.04.11

Αξιότιμοι Κύριοι,

Ενάμιση χρόνο μετά τις βουλευτικές εκλογές και σχεδόν έξι μήνες μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, πολύ λίγα μοιάζουν να έχουν γίνει για τα επείγοντα προβλήματα του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας, που επηρεάζουν τη ζωή όλης της πόλης και την εικόνα όλης της χώρας.

Με μεγάλη αγωνία παρατηρούμε, παρά τις υψηλές προσδοκίες και τις διαβεβαιώσεις από εκλεγμένους άρχοντες όπως εσείς, που διαπιστωμένα γνωρίζετε όλες τις παραμέτρους της υποβάθμισης του Ιστορικού Κέντρου, οτι απουσιάζει η πνοή μιας ενιαίας και συντονισμένης πολιτικής, που θα θέσει την καρδιά της πόλης σε τροχιά αναβάθμισης ή τουλάχιστον ανάσχεσης της παρούσας κατάστασης.

Επικροτούμε και στηρίζουμε επιμέρους προσπάθειες προς την κατεύθυνση της ασφάλειας, της μη καταπάτησης δικαιωμάτων κατοίκων και μεταναστών, της καθαριότητας και τη δίωξης των κυκλωμάτων που λυμαίνονται το κέντρο της Αθήνας, αλλά και της εξυγίανσης του Δήμου Αθηναίων. Σε κάποιους τομείς, όπως το παρεμπόριο, η κατάσταση δείχνει να μην είναι πλέον “ξέφραγο αμπέλι”.

Ωστόσο, παραμένει κεφαλαιώδης ανάγκη η εκπόνηση συνολικού σχεδιασμού, που θα αρχίζει με τον καθορισμό των χρήσεων γης στο κέντρο της Αθήνας – και θα ολοκληρώνεται με την αυστηρή τήρηση και αστυνόμευση των ρυθμίσεων. Η ανακούφιση της λειτουργίας του κέντρου είναι εφικτή (έως ότου υλοποιηθεί ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός), όπως έγινε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στην Πλάκα. Όμως, η γενική αυθαιρεσία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με αποσπασματικές εξαγγελίες αναπλάσεων. Τα δε κίνητρα για την επιστροφή κατοίκων και επαγγελματιών στο Ιστορικό Κέντρο πρέπει να αποτελούν μέρος μιας συνολικής πολιτικής, που θα εφαρμόζεται, παράλληλα με την καθημερινή παρακολούθηση και επίλυση των προβλημάτων.

Η συσσώρευση της εξαθλίωσης στο Ιστορικό Κέντρο καλεί επειγόντως για την εφαρμογή ενιαίας και ευέλικτης πολιτικής πρόνοιας και περίθαλψης, παράλληλα με την εξαγγελθείσα νέα πολιτική περί παροχής ασύλου. Η εκμετάλλευση από κυκλώματα ναρκωτικών, πορνείας, παρεμπορίου και στέγασης εξακολουθεί και βρίσκεται στο ζενίθ, με κέρδη εκατομύρια ευρώ το μήνα. Η αίσθηση εγκατάλειψης και ανασφάλειας πρέπει να αναστραφεί, πριν είναι πολύ αργά.

Τέλος, η επίλυση προβλημάτων ανισόρροπης ανάπτυξης και καταπάτησης των κανόνων συμβίωσης στην πόλη, πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί. Η διαφθορά και η ρύπανση που συνοδεύει την ανεξέλεγκτη λειτουργία και επέκταση κάποιων επιχειρήσεων διασκέδασης, είναι ενδεικτική της αδυναμίας αντιμετώπισης των προβλημάτων μιας σύγχρονης όλης στη χώρα μας. Η προσαρμογή μεθόδων που δοκιμάστηκαν με επιτυχία για την αναβάθμιση των ιστορικών κέντρων άλλων μεγαλουπόλεων στην Ευρώπη και αλλού, είναι παραπάνω από ποτέ επιτακτική.

Γι αυτό απευθύνουμε έκκληση προς εσάς, ώστε να λειτουργήσει επιτέλους το συντονιστικό όργανο που θα σχεδιάζει, παρακολουθεί και επιλύει τα προβλήματα της πόλης, με ολοκληρωμένο και μακρόπνοο σχεδιασμό, στα πρότυπα του “Αθήνα 2004”, όπως πολλές φορές έχει εξαγγελθεί. Η καθυστέρηση είναι πια, όχι μόνο αδικαιολόγητη, αλλά και μοιραία βλαπτική για την τύχη και την εικόνα της πρωτεύουσας.

Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου